مرد ها در گستره عشق، به وسعت غیر قابل توجه نامردند!!
برای اثبات کمال نامردی آنان، تنها همین بس که در مقابل قلب ساده و
فریب خورده ی یک زن ،احساس می کنند مَردند...!!!
تا وقتی که قلب زن عاشق نشده ، پست تر از یک سگ ولگرد ، عاجزتر از یک فقیر ،
و گداتر از همه ی گدایان ساحره ، پوزه بر خاک و دست تمنّا به پیشش
گدایی می کنند...؛
امّا همین که خیالشان از بابت قلب زن راحت شد ، به یکباره یادشان می افتد که خدا
مردشان آفرید!!
و آنگاه کمال مردانگی را در نهایت نامردی جستجو می کنند...!!!!