متوجه میشی که جــــــای بعضیـــــا ،
الان کــــه تو زندگیت خالــــــی نیست هیـــــچ …
اون موقعشم زیـــــــــــادی بوده … !
شک نـــــکن...
آینـــــده ای خواهــــــــم ســــاخت که
"گذشتــــــه"جلـــــویش زانـــــــو زند
قـــرار نیست من هـــــم دل دیگـــــری را بسوزانم!
بـــــــرعکس کسی که وارد زندگیـــــــم می شود را
آنقــــــدر خوشبخت می کنــــــــم که
به هر روزی که جــــــای او نیستی بــــه خودت لعنت بفـــــرستی...!!!
خــــدایـــا...
هیچ کـــســو.....
بــه کـسـی کـه قــسـمـتش نیـسـت ...
عـادت نــده...
تـو خــدایی....
نـمـیدونـی دل بـشــکـنـه چــقدر درد داره ...
همیشه هم قافیه بوده اند، “ســ ـ ـیب” و “فریـ ـ ـب”!
همانند سیبی که آدم و حوا را فریب داد و حالـــا هم با هم میگوییم:
“سیــــــــ ــب”
و دوربین های عکاسی را فریب میدهیمـــ
تا پنهان کنیم اندوهمان را پشت این لبخند مصنوعی…
آنقدر در تـــــــــــو غــرق شـــده ام..که از تلافـــى نگاهـــم بادیگرى
احســـاس خیانــت میـــکنم!!عشـــــــــــق یعنى همین
آخی
من با چه تنهایی و تو با چه تن هایی ...
قهوه ات را بنوش و باور کن
من به فنجان تو نمی گــُـنجم
دیده ام در جهان نما چَشمی
که به حسرت می کشد فالم!
حســــــرت !
یعنی تـــــــو کـه در عین بــودنت
داشتنت را آرزو می کنـــم ..